2009 மே மாதத்திற்குப் பின்னர் இனசமத்துவம், இன ஐக்கியம் குறித்த சொல்லாடல்கள் அதிகளவில் உச்சரிக்கப்படுகின்றன. அரசியல்வாதிகள் முதல் அரசியற்கட்சியினர், அரசசார்பற்ற நிறுவனத்தினர், ஊடகத்தினர் என்று அவற்றை உச்சரிக்காதார் எவருமில்லை என்று சொல்லுமளவுக்கு நிலைமை இருக்கிறது. ஆனால், போர் முடிவுற்றதாகச் சொல்லப்பட்டு மூன்று வருடங்களுக்கு மேலாகியும் இன்னமும் இயல்பான வாழ்நிலை இலங்கையில் குறிப்பாக வடக்கு கிழக்கில் உருவாகவில்லை. மக்களின் நிம்மதியான வாழ்வுக்கு வழி செய்யப்படவில்லை. அச்சமற்ற வாழ்வு உறுதிப்படுத்தப்படவுமில்லை. இனங்களிடையே சமாதானம் என்பது போர் இல்லாதிருத்தல் என்பதல்ல. உண்மையான சமாதானம் என்பது கௌரவத்துட னான, பரஸ்பர அங்கீகாரத்துடனான சமாதானமாக இருத்தல் வேண்டும். போர் இல்லாவிட்டாலும் கூட தொடரும் இன அசமத்துவமும், தோற்கடிக்கப்பட்ட ஒரு சமூகமாக தமிழ் மக்கள் நடாத்தப்படுவதும் உண்மையான சமாதானத்துக்கான வாய்ப்பை ஒரு போதும் தரப் போவதில்லை. நிலவும் அசமத்துவத்துடன் சமாதானமாயிருக்கும்படி தான் இன்று தமிழ் மக்கள் மட்டுமல்ல முஸ்லிம் மலையக மக்களும் கேட்டுக் கொள்ளப்படுகிறார்கள். அந்த அசமத்துவமான சமாதானத்துடன் வாழ மறுப்பவர்களுக்கு அங்கு இடமில்லை என்றாகி வருகிறது. இத்தகைய அசமத் துவத்தை நிராகரிப்பவர்களும், அநீதியை எதிர்ப்பவர்களும் ஜன நாயக மறுப்பை ஏற்றுக்கொள்ள மறுப்பவர்களும் கருத்து வெளிப்பாட்டுச் சுதந்திர மறுப்புக்கு எதிராகக் குரல் கொடுப்பவர்களும் தமிழர்கள் என்றில்லை அவர்கள் சிங்களவர் களாயினும் வேறெவராயினும் அவர்களுக்கும் சிறிலங்காவில் இடமில்லை. அவ்வாறு குரல் கொடுப்பவர்கள் சிங்கள மக்களின் துரோகிகளாக, சிறிலங்காவின் துரோகிகளாக ஆக்கப்பட்டு விடுகிறார்கள். இதற்கான இறுதி உதாரணம் பிரதமநீதியரசர் ஷிரானி பண்டாரநாயக்கா. இந்தத் தலைப்பற்ற தாய்நிலக் கவிதைகளின் படைப்பாளி மஞ்சுள வெடிவர்தனவும் அத்தகைய ஒருவர். இன அசமத் துவத்தை எதிர்ப்பவர். இனங்களிடையே கௌரவத்துடனான சமாதானம், பரஸ்பர அங்கீகாரத்துடனான ஐக்கியம் வேண்டும் என்று வலியுறுத்துபவர். அநீதிக்கெதிராகவும் ஜனநாயகத்திற் காகவும் குரல் கொடுப்பவர். கருத்து வெளிப்பாட்டுச் சுதந்திரத் திற்காகப் போராடுபவர். அதனால் அவருக்கும் சிறிலங்காவில் இடமில்லை. எனவே அஞ்ஞாதவாசம் அனுபவிக்கிறார். 2. கொழும்பைப் பிறப்பிடமாகக் கொண்ட மஞ்சுள ஒரு படைப்பாளி மட்டுமல்ல, ஊடகவியலாளர், ஊடகச் செயற்பாட்டாளரும் கூட இலங்கையை விட்டுப் புலம் பெயரும் வரை அச்சு மற்றும் இலத்தினியல் ஊடகங்களில் தொடர்ந்து பணியாற்றி வந்தவர். ஊடக அடக்குமுறைக்கெதிரான போராட் டங்களில் அவருடைய குரல் எப்போதும் ஓங்கி ஒலிக்கும். தவிரவும் களப்பணியாளராகவும், சமூக ஆய்வாளராகவும் இருந்து வருகிறார். மூன்று கவிதைத் தொகுதிகள், ஒரு சிறுகதைத் தொகுதி, ஒரு நாவல், பல தொலைக்காட்சி நாடகப்பிரதிகள் என்பவற்றைத் தந்ததோடு சில தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சிகளின் தயாரிப்பாளராகவும் பணியாற்றி உள்ளார். தலைப்பற்ற தாய்நிலம் என்ற இத்தொகுப்பிலிருக்கும் மஞ்சுள வெடிவர்த்தனவின் கவிதைகள் சிங்கள சமூகத்தின் இரட்டை நிலைப்பாட்டை, அதன் போலியான கருணையை, வெற்றுச் சமாதானத்தை கேள்வி கேட்பவை. சிங்கள சமூகத்தின் ஆன்மாவாக ஒலிக்கும் ஒரு சிறு பிரிவினரின் இயலாமை குறித்து கழிவிரக்கம் கொள்பவை. படுகொலைகளையும் அநீதிகளையும் கண்டு கோபம் கொள்பவை. தமிழ் மக்களின் துயர் கண்டு இரக்கம் கொள்பவை. அந்தத் துயர்ப்படும் மனிதர்களுக்குத் தோள் கொடுப்பவை. இவை சிங்கள சமூகத்தின் பெரும் போக்கான சிந்தனைப் போக்குக்கு உவப்பானவையாக இருக்கவில்லை. அந்தப் பெரும் போக்கோடு ஒத்தோட விரும்பியவருமல்ல அவர். இவை தான் 2000ஆம் ஆண்டு வெளியான அவருடைய மேரி நம்வூ மரியா (மேரி எனும் மரியா) எனும் சிறுகதைத்தொகுதி இலங்கை அரசால் தடைசெய்யப்படக் காரணமாக இருந்திருக்கக் கூடும். 3. பல்வேறு சமூகத்தினர் வாழும் ஒரு நாட்டில் அவர்களிடையே புரிதலை வளர்ப்பதில் கலை இலக்கியங்களுக்கு ஒரு வகிபாகம் உண்டென்பர். ஆனால் இலங்கையைப் பொறுத்தவரை அந்தப் பங்கு ஆற்றப்பட்டதாக இல்லை. ஆங்கிலத்திலிருந்து தமிழுக்கு மொழி பெயர்க்கப்பட்டவை தான் அதிகம். ஆங்கிலம் தவிர்ந்த பிறமொழிப்படைப்புக்கள் கூட ஆங்கிலம் வழியாகவே தமிழுக்கு வந்தன. சிங்களத்திலிருந்து தமிழுக்கோ தமிழிலிருந்து சிங்களத்துக்கோ மொழிபெயர்க்கப்பட்டது இல்லையெனும் அளவிற்கு மிகக்குறைவு. ஆரம்பகாலங்களில் மார்ட்டின் விக்ரம சிங்க உட்பட ஒரு சில சிங்களப் படைப்பாளிகளின் படைப்புக்கள் தமிழில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டிருந்தன. எனினும் அவை ஒரு போக்காக வளர்த்தெடுக்கப்படவில்லை. அவ்வாறு வளர்த்தெடுக்கப்பட்டிருப்பின் தமிழ் பேசும் சமூகங்கள் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சினையை சிங்கள சமூகமும் சிங்கள சமூகம் எதிர்கொண்ட நெருக்கடிகளை தமிழ் பேசும் சமூகங் களும் புரிந்து கொள்வதற்கான கதவு சற்றேனும் திறபட்டிருக்கக் கூடும். 4. மொழி பெயர்ப்பு என்பது மீளப்படைத்தல் என்று சொல்வார்கள். மஞ்சுளவின் கவிதைகளை மிகக் குறுகிய காலத்துள் இங்கு மீளத் தமிழில் படைத்திருக்கிறார்கள். ஃபஹீமா ஜஹானும் ரிஷான் ஷெரீப்பும். சிங்கள மொழியில் ஆழ்ந்த புலமைத்துவம் கொண்ட மஞ்சுளவின் கவிதைகளை தமிழில் மீளப்படைப்பதென்பது அத்துணை இலகுவானதொன்றல்ல. ஃபஹீமாவும் ரிஷான் ஷெரீப்பும் தங்களால் முடிந்தளவு தமிழ் வாசகர்களிடம் அவற்றைக் கொணர்ந்து சேர்க்க முயற்சித்திருக் கிறார்கள். மொழிபெயர்ப்பில் குறைபாடேதும் இருப்பின் அது அவர்களது தவறல்ல. விரைவாக இந்நூலை தமிழில் பதிப்பித்து விட வேண்டும் என்ற அவாவின் பால் ஏற்பட்ட எங்களின் தவறாகவே இருக்க முடியும். 5. நிறைவாக, சிங்கள மொழியிலான படைப்புக்களைத் தமிழுக்குக் கொண்டு வர வேண்டும் என்ற எமது நோக்கின் முயற்சிகளிலொன்று இது. தொடர்ந்து இதே போன்ற படைப்புக் களைத் தமிழுக்குக் கொண்டு வரவேண்டும் என்பது எமது அவா. அதேபோன்று தமிழிலிருந்து சிங்களத்திற்கும் படைப்புக்களைக் கொண்டு சென்று சேர்க்க வேண்டும் என்றும் நாங்கள் விரும்புகிறோம். இந்தப்பணியில் எம்மோடு ஒத்துழைக்க விரும்பு பவர்களை வரவேற்க என்றுமே நாம் தயாராக உள்ளோம். நிகரி - எழுநா ஜனவரி 2013